Mana kelimesi sözlüklerde her ne kadar “anlam” ile karşılansa da esasında anlamı da kapsayan bir derinliğe sahiptir. İnsan, var olduğundan beri kendini, tabiatı, eşyayı, bildiğini, bilmediğini ve sonunda dünyayı anlama ve anlamlandırma çabasına girmiş ve her seferinde bunu dil vasıtasıyla kelimelere dökmüştür. Dil ve edebiyatta mana ve anlam bağlamında tespitlerin yer aldığı bu çalışma, sırasıyla şu başlıklardan oluşmaktadır: “Naili Şiir Evreninde Farsça Tamlamaların Yapısal ve Anlamsal Tahlili”, “16. Yüzyıl Divanlarında ‘Dürüst’ Redifli Gazeller Üzerine Bir İnceleme”, “+CA/+CAnA, +DAn/+DAnA Eklerinin Zarflarda Pekiştirme İşlevi Üzerine”, “Mananın Kaybı-Türkçe Sözlüklerde Anlam ve Mana Terimleri Üzerine Notlar”, “İki Şair Bir Câmi: Âkif ve Yahya Kemal’de Süleymaniye Tasavvuru”, “ ‘Mana” Derinliğine Çokanlamlı Fiillerin Katkıları: Kitâbu Gülistân Bi't-Türkî Örneği”, “Eski Uygurca Bir Şiirin Anlambilimsel Metotla İncelenmesi”, “Türk Bilmecelerinin Anlambilim Açısından İçlem (Alt Anlam) ve Kaplam (Üst Anlam) Sınıflandırması”, “Bir Eleştirmenin Anlam Arayışı: Fahir Onger’e Göre Şiir ve Şair”, “Yabancı/İkinci Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Anlam”, “Metaforun Türkçedeki Anlam Olayları Karşısındaki Konumu”, “Sayı Sembolizminde 5 ve Klasik Türk Şiirindeki İzleri Üzerine”.

Okuyucu Yorumları