Çağını aşan ve edebiyat dünyasının üzerinde hemfikir olduğu üzere klasikleşmiş bir edebi metin olmasının yanı sıra aslında bizzat yazarının düşünsel ve varoluşsal gelişim serüvenini anlatan İtiraflarım, Tolstoy'un ilk gençlik yıllarından olgunluk yaşlarına kadarki süreçte geçirdiği zihinsel dönüşümü samimi ve akıcı bir dille ortaya koyar. Çok zaman okuyucuyla değil de geçmiş ve gelecekten ve tüm bu zamanlara ait diğer yaşamlardan soyutlanarak kendi tüm çağlarıyla konuşur gibi yazan Tolstoy bu kitabında, ins

Tıpkı bir tren yolculuğunda tren geri geri giderken ileri gittiğinin sanılması, bir süre sonra gerçek yönün anlaşılması gibi bir şeyi anlayıverdi İvan İlyiç. Tanıdığı biri ölen her insanda olduğu gibi, onlarda da gizli bir sevinç yarattı; çünkü ölen kendileri değil, bir başkasıydı. Herkes Gördün mü? Ölüp gitti işte, oysa ben yaşıyorum! diye düşünüyordu. İçinden hiç çıkmayan ölüm korkusunu aradı, bulamadı. Nereye gitmişti? Korku falan yoktu artık içinde, ölüm de yoktu çünkü.

Biliyorum ki, insanlar sadece kendilerini düşünerek var oluyor gibi görünseler de; aslında onlara hayat veren tek şey sevgidir. Seven Tanrı'ya, Tanrı sevene yaklaşır. Şunu sakın unutmayın: Önemli olan tek bir an vardır, o da şimdidir. En önemli an şu andır çünkü bir tek ona sözümüz geçer. Tanrı'yı sevdiğini söyleyip kendi kardeşinden nefret eden varsa; o bir yalancıdır. Görüp tanıdığı kardeşini sevemeyen, göremediği Tanrı'yı hiç sevemez. Adam bir yıl sonrasına hazırlanıyor, ama akşama varmadan öleceğini