Postmodern roman, düşümsellik, ironi, oyun, keyfilik, anarşi, parçalanma, pastiş, parodi gibi kavramsal dönüşümlerin mozayiğinde bir yeni’den yazma ve yaratma çabasıdır. Çıkış noktası, bir düş oyunu olan postmodern romanda üstkurmaca ve metinlerarası biçimler kullanılarak edimsel ve evrensel bir sınırsızlık yakalanır. Evrensel tek gerçek olan insanın bilinci ile düş gücü arasındaki ikilemlerine düş gücü lehine son verilir; zira sanatsal edimlerde bilinç düş gücünü, siyasal eylemlerde ise düş güc ...