Şah İsmail Hikâyesi, evrensel anlamda yaşamı başka bir boyuttan okumak isteyen kolektif duyuş tarzının kendini sözel varoluş alanı ile ifadeye dönüştürdüğü anlatılardan bir tanesidir. Nitekim yaratılan her bir kahramanın görüntüsünde evren; sanatın kutsal varoluş alanı ile yeni görme biçimlerine hazır hale dönüştürülerek tarihselliğini kavrayan insanlığın hizmetine sunulur. Bu çalışma ile Şah İsmail Hikâyesinin Kırım-Karay varyantı Türkoloji sahasına kazandırılarak anlatı kahramanının olağanüstü doğumundan macerasını tamamlamasına kadar geçirmiş olduğu mit-macera sürecine dönük -metinsel bağlamda- kahraman merkezli bir inceleme yapılmıştır.
